Mi(-paradóussau)
Piptatherum paradoxum
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Piptathérum paradoxal.
Descripcioun :Aquéu mi trachis dins li bos e i pèd de baus. La planto èi bèn verdo emé de fueio larjo. La lengueto èi courteto, e à soun entour se vèson proun de péu. Se lis espigo soun verdo claro jouino, la lemma, que porto uno longo arèsto (8 à 15 mm) devèn negro un cop maduro.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 0,6 à 1,2 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Piptatherum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Tribu : Stipeae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 35 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1000 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Blachiero
- Bos clar
- Baus
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurimediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Piptatherum paradoxum (Desf.) P.Beauv., 1812
Esparset(-de-roucas)
Onobrychis saxatilis
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Esparcette des rochers, Sainfoin des rochers.
Descripcioun :Aquest esparset, à péu aplica, trachis sus li tepiero e roucas cauquié de colo. Se recounèis à si flour jaunasso raiado de roso en grapo au bout de long pecou, e à si fru di proun poulit (regarda emé uno lùpi), sènso espino.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Onobrychis
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1800 m
Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco
- Colo
- Roucas
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Onobrychis saxatilis (L.) Lam., 1779